دو صنف جهنمی
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺻَﻠَّﯽ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻋَﻠَﯿْﻪِ ﻭَﺁﻟِﻪِ ﻭَﺳَﻠَّﻢَﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺻِﻨْﻔَﺎﻥِ ﻣِﻦْ ﺃَﻫْﻞِ ﺍﻟﻨَّﺎﺭِ ﻟَﻢْ ﺃَﺭَﻫُﻤَﺎ : ﻗَﻮْﻡٌ ﻣَﻌَﻬُﻢْ ﺳِﯿَﺎﻁٌﮐَﺄَﺫْﻧَﺎﺏِ ﺍﻟْﺒَﻘَﺮِ ﯾَﻀْﺮِﺑُﻮﻥَ ﺑِﻬَﺎ ﺍﻟﻨَّﺎس ﻭَﻧِﺴَﺎﺀٌ ﮐَﺎﺳِﯿَﺎﺕٌﻋَﺎﺭِﯾَﺎﺕٌ، ﻣَﺎﺋِﻠَﺎﺕٌﻣُﻤِﯿﻠَﺎﺕٌ، ﺭُﺀُﻭﺳُﻬُﻦَّ ﮐَﺄَﺳْﻨِﻤَﺔِ ﺍﻟْﺒُﺨْﺖِ ﺍﻟْﻤَﺎﺋِﻠَﺔِ، ﻟَﺎ ﯾَﺪْﺧُﻠْﻦَ ﺍﻟْﺠَﻨَّﺔَ ﻭَﻟَﺎﯾَﺠِﺪْﻥَ ﺭِﯾﺤَﻬَﺎ، ﻭَﺇِﻥَّ ﺭِﯾﺤَﻬَﺎ ﻟَﯿُﻮﺟَﺪُ ﻣِﻦْ ﻣَﺴِﯿﺮَﺓِ ﮐَﺬَﺍ ﻭَﮐَﺬَﺍ »
رواه مسلم
ﺩﻭﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺩﻭﺯﺥ ﺍﻧﺪ . ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﻡ :
« ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺨﺴﺖ » ﻗﻮﻣﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻼﻕ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺩﻡ ﮔﺎﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ، ( ﮐﻨﺎﯾﻪ ﺍﺯ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ است )
« ﮔﺮﻭﻩﺩﻭﻡ » ﺯﻧﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﻟﺨﺖ ﻭ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺧﻮﺩ ﺩﭼﺎﺭ ﻓﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻓﺘﻨﻪ ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﻨﺪ،
ﻣﻮﯼ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮐﻮﻫﺎﻥ ﺷﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍﻩ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻓﺘﻬﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻭﺭ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ »
مراد از ﻟﺒﺎﺱ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ این است که یا آنچنان ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎی تنگی می پوشند که برجستگیهای بدنشان کاملا هویدا است
یا آنقدر لباسهای کوتاهی می پوشند که ستر و پوشش ﻭﺍﺟﺐ، ﻣﺤﻘﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
یا آنطور لباسهای نازکی می پوشند که بدن نماست و از روی لباس بدنشان دیده می شود
