تریکوتیلومانیا یا اختلال کندن مو
در این بیماری فرد به صورت تنشی و اجبارگونه به کندن موهای بدنش رو می‌آورد و بعد از کندن موها احساس آرامش و سپس احساس پشیمانی و عذاب‌وجدان دارد.
تریکوتیلومانیا انواع مختلفی دارد. برخی فقط موهای سرشان را می‌کنند و برخی دیگر به کندن موهای ابرو و مژه یا نواحی تناسلی، زیر بغل، دست و پا و... رو می‌آورند. درمان این اختلال با توجه به سنی که بیماری آغاز شده، متفاوت است. معمولا پیش‌آگهی بیماری در سنین کودکی بهتر از پیش‌آگهی آن در سنین بالاتر است.
اگر درمان‌های دارویی و غیردارویی که بیشتر به صورت رفتاردرمانی است به طور کامل انجام شوند، درمان معمولا موفقیت‌آمیز خواهد بود و رضایت نسبی برای بیمار خواهد داشت. مشروط بر اینکه حتما به روان‌پزشک مراجعه کنید و درمان‌ها را به طور کامل و در دوره‌ای که روان‌پزشک تعیین می‌کند، ادامه بدهید و کنار درمان‌های دارویی، درمان‌های غیردارویی مانند رفتاردرمانی و خانواده‌درمانی را نیز جدی بگیرید.
این بیماری یک نوع وسواس است و از خانواده بیماری‌های وسواسی محسوب می‌شود و جزو اختلالات کنترل تکانه است که فرد را به صورت اجباری وادار به کندن موهای سر و بدنش می‌کند.
ممکن است در خانواده بیماران زمینه وراثتی وجود داشته باشد و غیر از این اختلال، اختلالات دیگری مانند اختلالات اضطرابی یا وسواس هم کنار اختلال کندن مو وجود داشته باشد. به همین دلیل است که درمان باید حتما تحت‌نظر روان‌پزشک شروع شود و ادامه پیدا کند.
برای مشکل هزینه هم میتوانید به مراکز دولتی که روان‌پزشکان در آنجا به طبابت می‌پردازند، مراجعه کنید. افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند معمولا گوشه‌گیر، افسرده، انزواطلب و با وسواس شدید هستند که این مشکلات ممکن است باعث حس تجردگرایی در بیماران شود وگرنه بیماری اختلال کندن مو باعث تجرد نمی‌شود.
البته برخی افراد به‌خصوص خانم‌هایی که به شدت موهای سرشان را می‌کنند، ممکن است به دلیل مسائل مربوط به زیبایی و کاهش اعتماد به‌نفس تمایلی به ازدواج نداشته باشند. این مساله هم با درمان بیماری به‌تدریج برطرف خواهد شد.
