آیا حق با شیعیان است یا با اهل تسنن؟
در قرآن آیاتی هست که انشعاب در دین را تآیید نمی کند. از جمله آیه 103 سوره آل عمران: «وَاعْـتـَصِـمُـوا بِحَـبْـلِ اللَّهِ جَـمِـیـعـًا وَلا تَـفَـرَّقـُوا...= همه به کتاب خدا بیاویزید و منشعب نشوید».
و در آیه 105 همان سوره می خوانیم: « وَلا تَکُونُوا کَـالَّـذِیـنَ تَـفـَرَّقـُوا وَاخْـتـَلـَفـُوا... = و مانند کسانی نشوید که منشعب شدند و با هم ناسازگاری نمودند».
چنانکه می بینیم خداوند مسلمانان را از ایجاد انشعاب در میان خود پرهیز داده است. تـقـسـیـم شـدن مسلمانان به شیعه و سنی نقض آیات قرآن است، و نقض آیه یعنی زیر پا گذاشتن سفارشات خداوند.
روز قیامت نیز خداوند بر مبنای آنچه خود وی گفته است از مـردم حسابرسی خـواهـد کرد، یعنی از شیعه بودن یا سنی بودن ما نخواهد پرسید، بنابر ایـن چـرا مـا بـه چـیـزهـائـی بپردازیم کـه نه تنها ضرورتی ندارد بلکه زیانهائی هم دارد. آنچه که شیعه و سنی میگوید نیز مسائلی نیستند که الزاماً نیازمند انشعاب میان مسلمانان باشد. بنابر این با برداشتن این مرز موروثی ناخواسته میان خود و دیگر مسلمانان، بجای پرداختن به مسائل گذشتگان که به خودِ آنها و به خداوند مربوط می شود به مسائل عصر خودمان بپردازیم که به ما مربوط میشود.
قرآن نام "مسلمان" را برای ما برگزیده، چرا ما میخواهیم داناتر از قرآن باشیم و نام دیگری برای خود انتخاب کنیم. قرآن گفته: هر که به خدا و روز رستاخیز ایمان داشته باشد و نیکوکار باشد رستگار میشود. چرا ما میخواهیم از خدا داناتر بوده و کار خود را دشوار کنیم!
