معیارهایی که هیچ کس از آن‌ها بی نیاز نیست و زندگی بدون آن‌ها لذتی ندارد.
1) مؤمنی دارای یقین باش و شعار خود را رضای پروردگارت قرار بده.
2) هدف را فراموش مکن و نقطه آغاز آن را نیت صادق قرار بده.
3) به آرامی بخواب و از آن برای حرکت و تلاش بهره بگیر.4) در هر چیزی با احتیاط عمل کن، مبادا ناگهان دچار صدمه شوی.
5) خودت را برای انجام کار مورد نظر پرورش بده و آن را با جدیت به انجام برسان.
6) مقیاس وجدان را فراموش مکن، اما آن را با معیارهای ربّانی بسنج.
7) امکانات و اسباب مادی را در هر زمینه‌ای وسیله‌ی انجام کار قرار بده، ولی آن را با هدف‌های فاسد تباه مکن.
8) دستورهای چهارگانه را بپذیر باید: 1-بفهمم. 2- برنامه‌ریزی کنم. 3- شروع کنم. 4- ادامه دهم.
9) ارکان چهارگانه‌ی شخصیتت را پرورش بده: «روح» را با بندگی و استقامت «نفس» را با تزکیه و پاک کردن از زنگار گناه «عقل» را با تأمل و تفکر «جسم» را با ورزش و تمرین.
10) در تولیدت بهره‌وری و محکم‌کاری را پیشه کن.
11) برای رویارویی با مشکلات و سختی و تنگ‌ناها نرمی و آرامی را فراگیر.
12) گذشت و بلند همتی و واقعیت را شعار روابط با مردم قرار بده.
13) با هر کسی که در مسیر دوستی به تو اطمینان دارد، دوستی صمیمی باش.
14) حقوق هر کس را در جای خود و بر حسب شایستگی‌اش محترم بشمار.
15) اعتراف به اشتباه، فضیلت و بزرگواری است، از کنار گذاشتن این فضیلت خودداری کن چون با ترک آن در دنیا و آخرت خسارت‌مند می‌شوی.
16) به اندازه‌ی نیاز، قیام به کسب آگاهی و اطلاعات کن و در اولین وهله توانایی‌ات را فراموش مکن.
17) استراحت کن، ولی در آن زیاده‌روی منما.
18) بیش از حد خود را خسته مکن، حتی اگر به زیان تولید و بهره‌وری باشد.
19) از اشخاص، افکار و چیزهایی که تو را ناکام می‌کنند، دوری کن.
20) هنگام آغاز هر کاری در نهایت و سرانجامش فکر کن، تا هدف برایت روشن باشد.
