قسمتی از دعای جوشن الکبیر بصورت شعر :

خود را به خدا بسپار،
وقتی که دلت تنگ است
وقتی که صداقتها ،
آلوده به صد رنگ است
خود را به خدا بسپار،
چون اوست که بی رنگ است
چون وادی عشق است او،
چون دور ز نیرنگ است

خود را به خدا بسپار ،
 آن لحظه که تنهایی
آن لحظه که دل دارد ،
از تو طلب یاری
خود را به خدا بسپار ،
 همراه سراسر اوست
دیگر تو چه میخواهی ؟!
بهر طلبت از دوست

خود را به خدا بسپار،
 آن لحظه که گریانی
آن لحظه که از غمها ،
 بی تابی و حیرانی
خود را به خدا بسپار،
 چون اوست نوازشگر
چون ناز تو میخواهد ،
 او را ز درون بنگر
خود را به خدا بسپار