شب ادراری
یا شبمیزی به حالتی گفته میشود که در سنی که معمولاً هم سن و سالان بیمار میتوانند خود را کنترل کنند، شخص به طور غیرارادی در هنگام خواب ادرار میکند. اگر از ابتدای تولد هنوز کودک در شب ادرار میکند به این حالت شب ادراری اولیه (PNE) میگویند. اگر کودک شب ادراری نداشته و بعداً دچار آن شده به آن شب ادراری ثانویه (SNE) گویند. بیشتر دختران تا سن ۶ سالگی و بیشتر پسران تا سن ۷ سالگی از این حالت خارج میشوند. تا سن ۱۰ سالگی نزدیک به ۹۵٪ از کودکان بهبود مییابند. میان ۰٬۵٪ تا ۲٬۳٪ از بزرگسالان دارای شب ادراری هستند.
نرخ شب ادراری با توجه به سن عبارت است از:
۵ سالگی: ۲۰٪
۶ سالگی: ۱۰٪ تا ۱۵٪
۷ سالگی: ۷٪
۱۰ سالگی: ۵٪
۱۵ سالگی: ۱٪ تا ۲٪
۱۸ تا ۶۴ سالگی: ۰٬۵٪ تا ۱٪
درمان
وجود مثانه غیر طبیعی، عفونت یا دیابت پزشکان را به سمت درمان هدایت میکند. درصد کمی از شبادراریها به علت یک بیماری است. در تحقیقی، سوال شد که در چه سنی باید کودکان خشک بخوابند؛ پاسخ پدر و مادرها ۲,۷۵ سال و پاسخ پزشکان ۵,۱۳ سال بود. استفاده از تشکهایی که با احساس رطوبت آژیر میکشند در ۵۰٪ موارد منجر به بهبود شدهاست.
پس از آن میتوان از درمانهای زیر استفاده کرد:
داروهای کنترلکننده ادرار
داروهای ضدافسردگی
درمانهای غیردارویی
درمان با عمل جراحی