سفارش‌‌‌هایی به زنان مسلمان
1- به شوهرت احترام بگذار و جایگاه و پایگاه او را در قوامیت و مدیریت خانواده گرامی بدار.
2- شخصیت خودت را حفظ کن و زیور و زینتت را جز برای شوهرت ظاهر مکن و از اختلاط با بیگانگان و نامحرمان و خلوت با آنها خودداری کن.
3- از مال و ثروت شوهرت محافظت کن و بدون اجازه‌ی او در آن دخل و تصرف مکن.
4- به خانواده و خویشاوندان همسرت احترام بگذار و به حل مشکلات اجتماعی آنها و به ویژه مشکلات والدین و خواهرانش اهتمام داشته باش.
5- در حضور شوهرت، قدر و منزلتش را رعایت کن و با احترام با او رفتار کن و با او زیاد جر و بحث و مخالفت مکن.
6- در غیاب شوهرت از او به احترام یاد کن و نزد دیگران زیاد از او گلایه مکن.
7- وضعیت شوهرت را درک کن. او را به آنچه دوست دارد و سبب نافرمانی از خداوند نمی شود شاد بگردان. حتی اگر مخالف میل خودت هم باشد؛ زیرا این ایثار، ضامن محبت شوهرت است و تو را در دل او جا می دهد. با این کار قلبش را شاد میکنی و این نیز مهمترین هدف زن در زندگی خانوادگی است.
8- سعی کن آنچه را که او نمی پسندد، نپسندی (غیر از امور شرعی) اگر چه مخالف سلیقه و ذوقت هم باشد؛ زیرا این عمل دوستی و احترام متقابل شوهر را برایت تضمین میکند و این امر مهمترین وظیفه‌ی زن است.
9- برای استفاده درست از وقت و معطر کردن فضای خانه و دوری از جنگ و جدال (و تجزیه و تحلیل امور و حوادث و ...) کار‌های مورد علاقه شوهرت را جدی بگیر. و از کنار کار‌هایی که در آنها سهل انگاری میکند، سرسری بگذر.
خلاصه: میزان توجه و پرداختن به امور را با همسرت تنظیم و هماهنگ کن و در امور مورد توافق طرفین برای تشکیل خانواده‌ی اسلامی به دور از تضییع و هدر دادن نیرو با او همکاری کن.
10- محبت و ارفاق و دلسوزی متقابل، سعادت و عظمت را به خانواده تقدیم می کند و این صفات، جزو تخصص های تو به حساب می آید و تحقق آن بر تو آسان است.
11- همانگونه که قرآن کریم می‌فرماید: «هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ» نقش لباسی که عیوب شوهرت را بپوشاند و از او در برابر سرما و گرما محافظت کند، ایفا کن. 12- تصور مکن که اطاعت از شوهر، امر عرفی و فرعی است، بلکه مطمئن باش که یک امر دینی و واجب است؛ زیرا اطاعت از شوهر، ستون محکم مؤسسه خانه و ضامن رستگاری و سعادت خانواده و رکن اساسی مدیریت مقرر شده‌ی مرد است.
13- امور مادی یا معنوی اندک او را زیاد به حساب آور و در برابر کار‌های بزرگش (اعم از مادی یا معنوی) از او تشکر کن.
14- مرد را در نیک تربیت کردن فرزندانتان، یاری کن و برای دستیابی به این هدف با او در طرح ریزی و اجرا همراهی کن و در اجرای برنامه‌ی تربیت، با یکدیگر مخالفت نکنید و با هم در تمام مراحل تربیت موافق باشید.
15- به خاطر اهتمام به استراحت شوهرت و قدردانی از او و رعایت تنظیم و اداره‌ی خانه، بعد از خوابیدن شوهرت بخواب و قبل از او بیدار شو.
16- یقین داشته باش که در نظر شوهرت، زیبایی اخلاق مهمتر و ضروری‌تر و با ارزش‌تر از زیبایی جسمی و ظاهری است؛ زیرا زیبایی اخلاق را به دست خود می توانی کسب کنی و مانند زیبایی جسمی طبیعی ظاهری نیست که تو در آن دخالت زیادی نداشته باشی. بدان که زیبایی ظاهری تو را از زیبایی اخلاقی بی‌نیاز نمی کند و برعکس.
17- به هنگام ارتکاب شوهرت به خطا و لغزشی قولی و فعلی، خود را به زیور صبر و بردباری آراسته کن و در وقت عصبانیت و غضب به آرامی با او برخورد کن تا اینکه او آرام شود و فضای اظ‌هارنظر و مناقشه را آماده کند.
18- با درخواست زیاد خود مسئولیت شوهرت را سنگین مکن و وضع مالی‌اش را در نظر بگیر. همانگونه که لازم است وقت مناسبی را برای بیان درخواست هایت در نظر بگیری.
19- وقتی که شوهرت خندان و شاد است با گریه و اندوه با او مواجه مشو و وقتی که او اندوهگین و محزون است با خوشحالی و خنده با او روبرو مشو؛ بلکه با حالات روحی و روانی او هماهنگ باش و او را مراعات کن. حقیقت شخصیت و احوالش را بشناس تا رفتار درست و نیکی با او داشته باشی.
20- اندیشه‌‌‌ها و نظرات خود را بر او تحمیل مکن و در ارائه نظراتت خشونت و سختگیری به خرج مده، بلکه ادب سخنان لطیف را در بیان انتقادات و پیشنهاد‌هایت پیش بگیر.
21- مانند خادمی با او رفتار مکن تا او هم در رفتارش با شما دچار خطا نشود و با شما مانند کنیز و کلفت برخورد نکند، بلکه اصل این است که شما خواهر و برادر ایمانی هستید و هر یک از شما کامل کننده‌ی ایمان دیگری است و با کمک هم توانمند میشوید.
22- از اقوال و افعال شوهرت بسیار انتقاد و خرده‌گیری مکن و مخصوصاً در انظار مردم با او عتاب مکن؛ زیرا انتقاد در حضور مردم، توبیخ و سرزنش است نه اصلاح.
23- نزد خانواده، نزدیکان، همسایگان و شریکان، از شوهرت به بدی یاد مکن. برعکس از او به نیکی و احترام نام ببر؛ زیرا در این صورت بدون هیچ فایده‌ای شخصیتش را خرد می کنی و آنان را به بدرفتاری با او به خطا می اندازی و در آینده در معرکه اختلافات خانوادگی خواهی افتاد و آماج ملامتها خواهی شد.
24- به شاد کردن شوهرت با خبر‌های خوش علاقه‌مند باش. اخبار دردآور را به شوهرت اعلام مکن، مگر در سیاقی مناسب که دردآور نباشد.
25- در هنگام سرزنش‌‌‌ها و شکایت‌‌‌های شوهرت، تسلی و آرامش خاطر را به او هدیه کن و به افزایش معنویات شوهرت توجه داشته باش. هر چند تو را سرزنش می¬کند، انصاف داشته باش و در چیزی که حق و صحیح است حقش را ادا کن؛ زیرا اعتراف به اشتباه، فضیلت است.
26- رعایت حال شوهرت را بکن و در وقت بیماری تا حصول سلامت، در بسترش شب زنده‌داری پیشه کن. دارای اراده‌ی قوی باش و در هنگام بیماریت کمتر بهانه‌جو باش: یعنی به انجام وظایفت علاقه‌مند باش و در طلب و احقاق حق خود آسانگیر باش.
27- وقتی که احساس می کنی شوهر و فرزندانت به کمک تو نیازمندند، با مال شخصی خودت آنها را یاری کن و موظف بودن مرد به تأمین هزینه‌ی زندگی را بهانه مکن؛ زیرا او رنج را به خاطر رفاه تو تحمل میکند این است که با عدم کمک خود در وقت نیاز، بر او ستم روا داشته‌ای؛ چرا که او مال دنیا را برای خدمت به تو میخواهد و گر نه از آن چه حاصلی می برد؟ وقتی قلب نیازمند شوهرت را با کمک مالی آسوده نمیکنی، و از او دلجویی نمی کنی، جیب پر چه نفعی برایت دارد؟
28- هنگام بازگشت شوهرت به خانه، با مهربانی و چهره‌ای بشاش و با سلام از او استقبال کن حتی اگر آنچه را که خواسته‌ای فراهم نیاورده باشد. همچنین با سلام از او خداحافظی کن و او را به خدا بسپار: خدایی که هیچ ودیعه‌ای که نزدش باشد ضایع نمیکند تا اینکه او را سالم، کامیاب، محفوظ و با دست پر به نزد شما بازگرداند.
29- نسبت به انتخاب کلمات لطیف و الفاظ زیبا در وقت گفتگو یا مناقشه علاقه‌مند باش و پیوسته بشاش و خندان و نیک‌اندیش باش.
30- سعی کن نظافت کامل خانه و اثاث آن را رعایت کنی و مواظب نظافت خود و انواع لباس (لباس خواب، خانه و بیرون) باشی و بکوش که شوهرت تو را در منظر و شکلی نازیبا نبیند.
31- باید روش زیبا را در رفتار با شوهرت پیش گیری؛ چرا که شوهرت زیبایی را در رفتار و سیمای تو می بیند. پیوسته بکوش که آن زیبایی زنانگی را که شوهرت خواستار آن است، به خاطر احترام به او نگه داری تا او نیز تو را بپذیرد. باید خواسته‌‌‌های خود و او را مدنظر داشته باشی و آنها را برآورده کنی؛ چرا که رفع نیاز‌هایتان به کمک هم تحقق پیدا میکند و هر یک در قبال دیگری مسؤول هستید.
32- نظر شوهرت را با زیبایی و زینت و تنظیم امور خانه جلب و جذب کن و قلبش را با شیرینی رفتار نیک و کردار‌های پسندیده‌ات پر کن و با این کار او را از هر چه که برایش گفته‌اند ( از قبیل وسوسه‌‌‌ها و توطئه‌‌‌های ضد دینی و آنچه که منجر به پریشانی و اضطراب در خانه است) نجات می دهی.
33- با خطا و اشتباه شوهرت با مدارا و نیکی و تسامح مقابله کن. و با احترام عذر‌هایش را بپذیر و در تمامی اوقات اسرار و اخبارش را محفوظ نگه دار. مانند زنی مباش که اسرار زناشویی را برخلاف تصور شوهرش افشا کند. چون افشای اسرار اختلافی را حل نمیکند؛ چرا که اسرار مرد و عیوبش مخصوص اوست نه دیگری. پس باید دانست که وقوع اختلاف در میان دو انسان که در یک خانه زندگی میکنند و پیمانی استوار و اخوت ایمانی و مصالح مشترک فراوانی آنان را با هم پیوند داده است، امری طبیعی است. اما این پیمان با افشای اسرار، جز زمانی کوتاه پایدار نمیماند. تازه افشای اسرار مرد و رسوا گردانیدن او جزء اخلاق زنان مسلمان فاضل نیست؛ زیرا در این موارد مورد اطمینان مرد است. پناه بر خدا که خیانت در امانت اسرار نوعی از نفاق محسوب میشود! مگر غیر از این است که زن با این عمل، شوهرش را ناراحت کرده و او را تحت فشار قرار میدهد و در نتیجه سبب بی‌اعتمادی مرد میشود که بعد از این با او همراز و هم سخن نمیشود و این عمل نیز بابی از بابهای دشمنی و اختلاف دائم در خانه است؟
34- خواهرم! آیا می‌دانی که قبول نماز و روزه و حج سنت موکول به اجازه شوهر و موافقت او بر انجام آنهاست؛ زیرا توافق زوجین و سعادت خانه‌شان واجب و مطلوب است. این نوافل و سنت¬ها نیز مستحب است و واجب، برتر از مستحب است. حال وضع امور روزانه ی دیگری که از دایره مباح خارج نیستند و تو تصور می کنی که آنها حق توست و نیازی به مراعات حق شوهر بر خود و امور خانه و اجازه او در این مورد نداری، چگونه است؟
35- از خانه جز با اجازه شوهرت و جلب موافقت او بیرون مرو اگر چه بیرون رفتن برای کار مهمی باشد؛ زیرا رضایت شوهر از هر امر مهم حیاتی دیگر، مهم تر است و این مستلزم آن است که با شوهرت همراهی کنی و جدولی را برای کار‌هایت تنظیم کنی تا موافقت اساسی او را به دست آوری.
36- نسبت به مواظبت از فرزندان خود علاقه‌مند باش و با شیر طبیعی خودت فرزندان را شیر بده. باید کار و شغلی که داری بر تربیت فرزندانت تأثیر منفی نداشته باشد. کار‌های خانه‌ات را بر اوقات خودت تقسیم کن. در کار‌هایت فرزندانت را مشارکت بده تا برای آنها درس و تربیت دائمی باشد. فرزندانت را بر دوستی خدا و پیامبر و مؤمنان تربیت کن و دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خدا را در وجودشان تقویت کن و آنان را از افراط در دوستی خویشاوندان (دایی‌ها، خاله ها، عمو‌ها و عمه ها) که در معصیت و فساد هستند برحذر بدار.
37- برای جلب رضایت شوهرت به تزیینات و کار‌های منزل مشغول مشو؛ زیرا اصل، قلب شوهر است. بعد از آن که این کار اصلی را انجام دادی به منزل و تنظیم امور آن توجه کن. باید بدانی عکس این موضوع نفعی به تو نمی رساند؛ زیرا رنجی بیهوده است و دیری نمی پاید که موجب ندامت و جدایی یا اختلاف و درگیری میشود.
38- از این حقیقت که شوهرت امین راز توست غافل مباش؛ زیرا او برادر مسلمان و دینی تو و پدر فرزندان و دوست و رفیق تو در این دنیاست و اگر خدا بخواهد شوهرت در زندگی جاودانی بهشت است. بدین خاطر شایسته است که به شوهرت توجه کنی؛ چرا که جزئی از وجود توست و برخلاف تصور مادیگرایان دور از هدایت خداوندی، دشمن تو نیست.
39- جدولی را برای دیدن برنامه‌‌‌های تلویزیون برای خود و فرزندانت تنظیم کن تا میان درس و تلاش و استراحت، توازن برقرار شود و در هیچ کاری افراط و تفریط صورت نگیرد.
خلاصه: به راستی دوست داشتن و مهربانی و آسایش و آرامش روحی و عیب‌پوشی میان زوجین، اموری وابسته به یکدیگرند که تحقق آن نیازمند تلاش زوجین است. اما خواهران می¬توانند با امکانات و توانایی‌های خاص خود، جوّ مناسبی برای حصول این امور و موفقیت در آن را مهیا کنند و در هر کار خیر پسندیده و هر امر واجبی بشتابند و واجبات و وظایفشان را بدون انتظار از شوهرانشان به انجام برسانند.
ای خواهر فاضلم! در اینکه شوهرت را به جسم و مال و شخصیت یاری کنی خدیجه‌ی زمان خود باش تا شوهرت بهترین شوهر و رفیق باشد.
