دسته بندی آدم ها

آدم ها سه دسته اند: اولین دسته، آنها که رنجی نمی بینند اما از دنیا می رنجند؛ اینها نازک نارنجی اند، زود افسرده می شوند، بدون رنج کشیدن از دنیا طلبکارند ولی کاری هم برای تغییر دنیا نمی کنند؛

دسته دوم، آنهایند که رنج این دنیا را می بینند و می رنجند؛ اینها لوس و پوک و نازک نارنجی نیستند؛ اما تاب تحمل این همه رنج بی معنا را ندارند، این وضع را نمی فهمند؛ و از زندگی می رنجند؛ اینها هم از دنیا طلبکارند، اما کاری هم برای تغییرش نمی کنند، مثل زندانی ها، مثل آدم های مجبور و در زنجیر می آیند و از دنیا می روند،

اما دسته سوم، آنهایند که رنج فراوان این سیاره را می بینند، اما نمی رنجند؛ اینها به قدرت رنج رسیده اند، قدرت رنج برای تغییر این زندگی پر از سختی، اینها می فهمند، معنای رنج، توانایی جنگیدن برای تغییر همین زندگی پراز واقعیت های تلخ است؛ این ادم ها معنای گشودگی اند؛ معنای گشوده بودن برای بدست اوردن قدرت رنج؛ اینها تنها امید تغییر جهانند؛ هرچند یک امید دور؛ یک امید بدون خوشبینی، بدون ابتذال خوشبینی.