داستان راز خوشبختی

کاسبی پسرش را فرستاد تا راز خوشبختی را از فرزانه ترین انسان جهان بیاموزد ، پسرک چهل روز در بیابان راه رفت تا به قلعه باشکوهی بالآی کوه رسید ، مرد فرزانه ای که پسرک می جست در آن جا می زیست .

قهرمان ما وارد تالاری شد و جنب و جوش عظیمی را دید، تاجران می آمدند و میرفتند ، مردم در گوشه و کنار صحبت میکردند و ارکستری نغمه های شیرین مینواخت و میزی مملو از لذیذترین غذاها آنجا بود.
مرد فرزانه با دقت به دلیل ملاقات پسرک گوش داد ، اما به او گفت در آن لحظه فرصت ندارد راز خوشبختی را برای او توضیح دهد .
به او پیشنهاد کرد نگاهی به گوشه و کنار قصر بیاندازد و دو ساعت بعد بازگردد. سپس یک قاشق چایخوری به پسرک داد و دو قطره روغن در آن ریخت و گفت :
- علاوه بر این میخواهم خواهشی از تو بکنم ، همچنان که میگردی ، این قاشق را در دست نگهدار و نگذار روغن درون آن بریزد .
پسرک شروع به بالا و پایین رفتن از پله های قصر کرد . و در تمام آن مدت چشمش را به آن قاشق دوخته بود. پس از دو ساعت به حضور آن مرد فرزانه بازگشت .
مرد فرزانه پرسید :
- فرش های ایرانی تالار پذیرایی ام را دیده ای ؟ باغی را دیدی که آراستنش برای باغبانها ١٠ سال زمان برد ؟ متوجه پوست نوشته های ارزشمند کتابخانه ام شدی ؟

پسرک شرمزده اعتراف کرد که هیچ ندیده است ، تنها دغدغه او این بود که روغنی که مرد به او سپرده بود نریزد .
مرد فرزانه گفت :
- پس برگرد و با شگفتی های دنیای من آشنا شو ، اگر خانه ی کسی را نبینی نمیتوانی به او اعتماد کنی .
پسرک قوت قلب گرفت ، قاشق را برداشت و به اکتشاف قصر پرداخت و هنگامی که نزد مرد فرزانه بازگشت ، همه چیز را با جزئیات تعریف کرد .
مرد فرزانه گفت :
- آن دو قطره روغن که به تو سپرده بودم کجایند ؟
پسرک به داخل قاشق نگریست و دریافت که روغن ریخته است .
مرد فرزانه گفت :
- پس این است یگانه پندی که میتوانم به تو بدهم ؛ راز خوشبختی اینست
 
- " که همه شگفتیهای جهان را بنگری و هرگز آن دو قطره روغن درون قاشق را از یاد نبری ."