حکیمی به شاگردان خود چنین پند میداد:

عزیزان من! مردم چهار دسته اند:
یک دسته از آنها دانا هستند و می دانند که دانا هستند، از آنها درس بیاموزید.
دسته دیگر دانا هستند ولی نمی دانند که دانا هستند، آنها فراموش کار می باشند، به آنها یادآوری کنید.
دسته سوم نمی دانند و به نادانی خود آگاه هستند، به آنها درس بیاموزید.
بعضی نادانند و نمی دانند که جاهل و نادانند، از آنها دوری کنید.

آن کس که بداند و بداند که بداند
اسب شرف از گنبد گردون بجهاند

آن کس که بداند و نداند که بداند
بیدار کنیدش که بس خفته نماند

آن کس که نداند و بداند که نداند
هم خویشتن از ننگ جهالت برهاند

آن کس که نداند و نداند که نداند
در جهل مرکب ابدالدهر بماند