بارهنگ

گیاهی است حد اکثر به ارتفاع نیم متر که برگ، ریشه و دانه آن مصارف پزشکی دارد

از تجزیه شیمیایی بارهنگ

1.املاح سدیم ،پتاسیم ،منیزیم و غیره
2.یک گلوکزید بنام اکوبین
3.تانن، انورتین ،صمغ، لعاب

 اثر شفا بخش  

1. در معالجه آسم ،برنشیت مزمن، خونریزی ریه ،سوءهاضمه، برگشتن غذا در مری ،زردی، ورم مخاط دهان، درد دندان و گوش اثر قاطع دارد
برای این منظور بیمار 50 تا 100 گرم ریشه یا برگ بارهنگ را در در یک لیتر آب جوشانده بمقدار یک فنجان صبح و ظهر و شب میل نماید

2.در معالجه بیماریهای کلیه دم کرده دانه بارهنگ در مقداری آبجوش را چنانچه بیمار مصرف نماید اثر شفا بخش دارد

3.مصرف جوشانده دانه بارهنگ برای کودکان یبوست را برطرف می کند
 ولی چنانچه دانه ها را قبلا بو داده و سپس در کمی آب جوش ریخته پس از شیرین کردن به کودکان تجویز نمایند در معالجه اسهال کودکان اثر قاطع دارد

4.در معالجه امراض پوستی مانند التهاب و تورم پوست، گزیدگی زنبور ،سودا(اگزما) و حتی رسیدن و درباز کردن آبسه اثر مفید دارد برای این منظور ها بیمار برگ تازه بارهنگ را له کرده در محل قرار می دهند و روزی چند مرتبه تکرار می کنند

5.گرد بارهنگ را چنانچه برزخمها بپاشند جهت التیام زخمها، رفع ورم و خارش پوست تسکین سوختگیها مفید است
 همین گرد را چنانچه بر زخمهای دهان بگذارند اثر شفابخش دارد
 میتوان در این مورد دانه بارهنگ را پخته در دهان نگهدارند و مضمضه نمایند