آویشن

آویشن یا سرپوله گیاهی است
پایا از تیره نعناع به اشکال و انواع مختلف بعضی با ساقه مدور و گاهی با ساقه چهارگوش که بنام آویشن پهن و باریک و یا آویشن شیرازی معروف است

 قست مورد استفاده این گیاه سرشاخه های گلدار آنست

ترکیب شیمیایی آویشن

1.مواد چرب،  مواد رنگی،  یکماده تلخ،  یک رزین،  منگنز فراوان
2.اسانس آن بنام اسانس سرپوله موسوم است که خود مرکب از سیمن  Cymen پینن Pinene دیپانتن کارا کرول و تیمول می باشد.
تیمول یا اسید تیمیک یکماده ضد عفونی کننده قوی است

 اثر شفا بخش آویشن

1.خوردن آویشن برای تقویت بدن و معده تقویت بینایی، ضد نفح، ضد تشنج، ضد صرع، رفع تشویش و دلهره، رفع زردی اثر قاطع دارد برای این منظور ها ممکنست بیمار 5 تا 10 گرم  آویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده صبح و ظهر و شب یک فنجان با کمی قند یا عسل میل نماید
2.مصرف دم کرده فوق برای درمان سرفه تنگی نفس، ذات الریه، سیاه سرفه، اخلاط خونی، بیماریهای کلیه و مثانه معالجه کرمک و انگلهای دیگر مفید است
3.مصرف دم کرده آویشن بطریقی که در بالا ذکر شده برای معالجه درد مفاصل، نقرس، سیاتیک، خونریزیهای رحمی، ترشحات زنانگی اثر قاطع دارد علاوه برخوردن ممکنست بیمار در طشت محتوی محلول جوشانده آویشن بنشیند 4. گرد آویشن را چنانچه در بینی قرار دهند برای جلوگیری از خونریزی بینی (رعاف) مفید است
5. شستشوی زخمها، چشم، نوک پستان متورم با محلولی از جوشانده آویشن اثر شفابخش دارد
6.برای جلوگیری از ریزش موی سر مفید است
برای این منظور باید بیمار به نسبت 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب جوشانده و حاصل صاف کرده آنرا هفته ای چند مرتبه بر موی بمالد
7.برای تسکین درد مفاصل و کوفتگی عضلات، ایجاد انرژی در بدن، برای رفع خمودگی و تنبلی، حمام آویشن بسیار مفید است برای این منظور ممکنست به نسبت 60 گرم آویشن برای یک لیتر آب جوشانده ای تهیه نموده در داخل وان حمام ریخته مدتی در آن بنشینید


 اثر شفابخش تیمول یا جوهر آویشن

 خواص عمده آویشن بیشتر بخاطر وجود جوهر آویشن یا تیمول می باشد که در ترکیب اسانس آویشن وجود دارد تیمول بابوی مطبوع و طعم سوزاننده از راه مخاط معده جذب می شود و از راه ادرار دفع می گردد و رنگ ادرار را سبز تیره یا سیاه می کند
از تیمول در طب جدید بمنظورهای زیر استفاده بعمل می آورند:
 1.تیمول خاصیت ضد میکروب، ضد قارچ ،ضد انکل دارد
و اثر ضد عفونی کننده آن از فنل که یک ماده ضد عفونی کننده قوی است 200 مرتبه قوی تر می باشد
 بدینجهت است که جوشانده آویشن را برای ضد عفونی کردن و شستشوی چشم و پانسمان زخمها بکار می برند
 2.دانشمندان در سال 1925 متوجه شدند که تیمول یا جوهر آویشن خاصیت ضد قارچ داشته بویژه بر روی قارچی بنام آکتینومیکوز موثر است
و لذا در بیماریهای قارچی پوست از محلول 1% تیمول را بر بدن می مالند و یا از جوشانده 60 در هزار آویشن روزی سه مرتبه بر محل مورد نظر می مالند
 3.تیمول بر روی انگلهای روده انسان از نوع کرمک و بویژه انگل خونخواری بنام آنکیلو ستوم اثر قاطع دارد
 برای این منظور روز اول یک مسهل به بیمار داده و شب پس از یک شام ساده 2 یا 3 کپسول (1 گرم و حداکثر 4 گرم) گرد آویشن میخورد
و سپس فردا ناشتا یک مسهل نمکی مصرف مینماید و یا ممکنست از دم کرده آویشن بطریقی که قبلا ذکر شد میل نمایند
 4.تیمول برای از بین بردن انگل نباتات اثر قاطع دارد
و لذا جوشانده آویشن را چنانچه برای سمپاشی گیاهان بکار برند بسیار مفید است
 تذکر
 باید توجه داشت که اگرچه مصرف آویشن بسیاری از بیماریها را درمان می کند ولی بعلت اثرسمی تیمول چنانچه بیش از حد معمول و بی رویه مصرف شود عوارض زیر را در بر خواهد داشت
1. جوهر آویشن بعلت اینکه تمام بافتهای بدن را تحریک میکند ممکنست باعث اسهال و استفراغ شود
2.زیاده روی در مصرف آویش کلیه را تحریک نموده موجب بروز آلبومین در ادرار میشود

3.مصرف بی رویه آویشن عضله قلب را تضعیف می کند
4.مصرف بیش از حد معمول آویش موجب ایجاد سرگیجه و بروز صداهایی در گوش می شود