آرتیشو
آرتیشو یا کنگر فرنگی
گیاهی ست علفی
که برای مصارف تغذیه و دارویی در ایران پرورش داده می شود
استفاده از خواص درمانی برگ و ساقه کنگر فرنگی از قرن چهاردهم میلادی در بین مردم معمول گردید
و از آن پس تا قرن حاضر اهمیت غذا و شفای آن بر پزشکان کشف شد
و اکنون در طب جدید عصاره آنرا به عنوان بهترین داروی کبد و کلیه تحت نام کوفیتول بشکل آمپول، قرص و قطره خوراکی بکار می برند.
ترکیب شیمیایی آرتیشو
از تجزیه شیمایی برگ آرتیشو مواد زیر را بدست آورده اند
1.اینولین
2. اینولاز
3.یک اسید تلخ بنام سینارین
اثر غذا و شفای آرتیشو و طرز استعمال آن
الف. برگه های کنگر فرنگی را پس از پختن بمصرف تغذیه می رسانند
ب. شیره تازه برگ آرتیشو بمقدار 30 تا 100 گرم مخلوط در یک شربت مطبوع دومین طریقه مصرف آنست که بیمار قبل از هر غذا یک سوم از آنرا میل نماید
ج. جوشانده 30 تا 40 گرم برگ آرتیشو در یک لیتر آب بمقدار یک استکان قبل از هر غذا میل نمایند
طریقه سومی است که بیماران کبدی و کلیوی می توانند از آن مصرف نمایند
د. دم کرده 10 برگ آرتیشو در یک لیتر آب بمقدار 250 گرم در روز
چهارمین طریقه مصرف آرتیشو در بیماریهای زیر است:
1. اختلالات کبدی، عدم دفع صفرا، یرقان(زردی)، قولنجهای کبدی، سنگهای صفراوی، یبوست های کبدی، افزایش کلسترول خون، عدم دفع سموم، مرض استسقاء(آب جمع شدن در حفره شکم)، زیاد شدن قند خون و غیره
2.سنگ کلیه، قولنجهای کلیوی، کمی دفع ادرار، ازدیاد اوره خون (اورمی)، عدم دفع سموم از کلیه
3. بیماریهای پوست مانند اگزما، خارشهای پوستی بالغین و اطفال
4.رماتیسم، نقرس، آسم
5.سرگیجه، میگرن (درد نیمه سر)،احساس صداهایی در گوش، مورمور شدن اندامها احساس خستگی و بیحالی در انگشتان ناراحتیهای زمان یایسگی بانوان مسن و غیره
