نژاد آریایی یا تبار آریایی؟ خویشاوندی ایران و آلمان؟

بسیاری از مردم تا واژه ی "آریایی" را می بینند و می شنوند، به یاد دو کشور ایران و آلمان افتاده و دو قوم ایرانی و آلمانی را خویشاوند و برادر می دانند. خیلی ها "آریا" را به عنوان یک نژاد می شناسند و نه یک تبار قومی. نخست نشان دهیم که از نگاه همین نظریه ی   ساختگیِ "نژاد آریایی" که عمر چندانی هم ندارد، آریایی تنها ایرانیان و آلمانیان را در بر نمی گیرد. مردم ناآگاه با تصور اینکه تنها آلمانی ها آریایی هستند، در بسیاری از موارد (چه در مورد تیم فوتبال و چه در سیاست و تاریخ)، خودشان را حامی آلمان می دانند، با این استدلال که آنها "هم نژاد" ما هستند. ولی نکته که از آن غافل اند، این می باشد که بر اساس همین نظریات "نژاد آریایی"، نه تنها آلمانیان بلکه بیشتر اقوام اروپا و مردم شمال قاره ی آمریکا و استرالیا نیز در این گروه جای می گیرند.

به دیگر سخن، غربیان که برای نخستین بار چنین نظریه ای را مطرح کردند، مردمان سپید پوست کشورهایی چون آلمان، انگلستان، روسیه، سوئد، نروژ، یونان، ایتالیا، اسپانیا و.... را آریایی خواندند. پس می بینیم که از دیدگاه همین نظریه که بنگریم و اگر هم بخواهیم به آن باورمند باشیم، باید بخش بزرگی از مردم اروپا و آمریکا و استرالیا را برادر و هم تبار خود بدانیم. یعنی با استناد به همین نظریه ی موهوم، روس ها و انگلیسی ها هم آریایی می شوند.

این نظریات در هم و بر هم و متناقض نخستین بار از سوی یک انگلیسی آلمانی تبار مطرح گشت که هیچ گونه سند تاریخی هم پشتیبان نظریه اش نبود. حال آنکه خود بعدها نظریه ی خودش را تکذیب کرد و گفت که ریشه های مشترک این زبان دلیلی بر نژاد واحد سخن گویان آن نیست. ولی بعدها برخی اروپاییان برای ساختن گذشته ای تاریخی و متمدن برای خود مسئله ی نژاد آریایی را مطرح کردند.دیگر نژادگرایان اروپایی و یا اروپایی تبار پا را فراتر گذاشته و خواستگاه نخستینِ آریایی ها را شمال قاره اروپا پنداشتند و یک آریایی ایده آل را شخصی بسیار سپید، با موی بلوند و چشمان آبی (به همراه جمجمه نژادی نوردیک) معرفی کردند. آنها تمام تمدن های ایران باستان، سومر، بابل، هند، یونان، رم و ... را از آن خود دانستند و گفتند که این تمدن ها توسط نژاد نوردیک آفریده شده است. چنین استدلال می کردند که اقوام نوردیک که مردمی بسیار سپید با موی طلایی و چشم آبی بودند، پس از مهاجرت به خاورمیانه و دیگر نقاط جهان، تمدن هایی را آفریدند و چون رفته رفته نژادشان در بافت بومی حل شد، دیگر نژاد برتری چون نوردیک ها (آریایی ایده آل از دید آنها ) وجود نداشت که بتواند از "قدرت رهبری" نوردیک ها برخوردار باشد ، از این روی تمدن های مورد نظر به سراشیبی سقوط افتادند.
حال آنکه اسناد تاریخی وجود چنین جمعیتی را در ایران باستان انکار می کند. هیچ رد و اثری از وجود چنین نژادی در ایران باستان نیست. در این تردیدی نیست که چه در میان ایرانیان باستان و چه در میان ایرانیان امروز، مردمانی بور با چشم رنگی یافت می شوند، ولی نخست آنکه روشن مو های ایران با بورهای اسکاندیناوی تفاوتی آشکار دارند و دیگر آنکه تیپ غالب نژادی، همان افراد تیره موی می باشد.

آنچه مسلم است، این می باشد که هیچ گونه خویشاوندی میان ایرانیان و آلمانیان نیست، مگر آنکه بخواهیم اعراب اصیل را نیز به عنوان "سپید پوست" برادر خود بدانیم. آنگاه آلمانی ها ودیگر اروپاییان را هم می توان خویشاوند به حساب آورد. آریایی فقط یک نام بوده برای نامیدن ایرانیان و هندوان اصیل که تا مدت ها در بافت بومی جمعیت هند حل نشده بودند. بنابراین واژه ی آریایی هیچ گونه ارتباطی به اروپاییان و دیگر سپید پوستان نداشته و ندارد.
نبشته: بهرام گیانسپار